5آوریل 2022 - دانشمندان گزارش دادند که مهار یک آنزیم کبدی در موش های چاق پس از 12 هفته درمان نتایج امیدوارکننده ای از جمله کاهش اشتها و کاهش وزن را نشان داد. این مطالعه، به یک راه بالقوه جدید برای مداخله در بیماری های متابولیک اشاره می کند.

در یک کشف جدید، دانشمندان مرکز علوم بهداشت دانشگاه تگزاس در سن آنتونیو گزارش دادند که مهار یک آنزیم کبدی در موش‌های چاق باعث کاهش اشتهای جوندگان، افزایش مصرف انرژی در بافت‌های چربی و در نتیجه کاهش وزن می شود.

به گفته ی نویسندگان، این یافته که در ژورنال Cell Metabolism منتشر شده است، یک هدف دارویی بالقوه مطلوب برای درمان مشکلات متابولیکی مانند چاقی و دیابت ارائه می دهد.

پرفسور ماساهیرو موریتا، نویسنده ارشد این مقاله و استادیار پزشکی مولکولی در موسسه ی عمر طولانی و مطالعات پیری سم و آن بارشاپ در مرکز علوم بهداشت دانشگاه تگزاس، گفت: ما ابتدا نیاز به کشف این مکانیسم داشتیم و اکنون که آن را کشف کرده ایم، می توانیم داروهایی برای بهبود سندرم متابولیک تولید کنیم.

دکتر Sakie Katsumura، نویسنده ی اول این مقاله و دانشجوی فوق دکترا در آزمایشگاه دکتر موریتا، گفت: ما یک مهارکننده آنزیمی داریم که می‌خواهیم آن را اختصاصی‌تر کنیم تا اثرات آن را افزایش دهیم.

یک آنزیم کبدی به نام CNOT6L deadenylase، اسیدهای ریبونوکلئیک پیام رسان(mRNA ها) را که معمولاً دستورالعمل های ژنتیکی را از هسته به مکان هایی در سلول منتقل می کند که در آن دو پروتئین کبدی ساخته می شود، خاموش می کند.

یکی از این پروتئین ها، فاکتور تمایز رشد 15 (GDF15)است که سیگنال هایی را به دو ناحیه از مغز پسین برای کنترل مصرف غذا ارسال می کند. پروتئین دیگری، فاکتور رشد فیبروبلاست 21 (FGF21)است که سیگنال هایی را به بافت های چربی قهوه ای و سفید می فرستد تا مصرف انرژی را افزایش دهد. ددنیلازCNOT6L ، مانع از حمل کد  mRNA برای GDF15 و FGF21 می شود و این مزایا را کاهش می دهد.

محققان با مهارکننده ی درجه اول CNOT6L با نام  iD1، توانستندmRNA های GDF15 و FGF21 کبد را در موش های چاق تثبیت کنند و سطح این دو پروتئین را در خون افزایش دهند. پس از 12 هفته، جوندگان تحت درمان، 40 درصد غذای کمتری می خوردند و 30 درصد از وزن آنها کاهش یافت. مصرف انرژی در بافت چربی آنها حدود 15 درصد افزایش و چربی کبدی آنها 30 درصد کاهش یافت.

حساسیت به انسولین در موش های تحت درمان باiD1 ، بهبود یافت و سطح گلوکز خون آنها را کاهش داد.

دکتر نیکلاس موسی، استاد پزشکی در UT Health San Antonio و مدیر مؤسسه سم و آن بارشاپ، گفت: در درمان بیماری متابولیک، هدف قرار دادنmRNA ، یک مفهوم نسبتاً جدید است. این یک بستر جدید برای تفکر در مورد چگونگی درمان این گروه از بیماری ها است.

در تگزاس و ایالات متحده، چاقی، دیابت نوع 2، بیماری کبد چرب و اختلالات متابولیک مربوطه در ابعاد همه گیر هستند.طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده  (CDC)، بیش از 37 میلیون آمریکایی دیابت دارند. دیابت نوع 2 حداقل 90 درصد موارد را تشکیل می دهد. در تگزاس، تقریباً تشخیص دیابت برای 2.7 میلیون نفر تایید شده و 600 هزار نفر دیگر در تگزاس دیابت دارند اما از آن اطلاعی ندارند. 7 میلیون نفر دیگر نیز در تگزاس به پیش دیابت مبتلا هستند.

به گزارش CDC، شیوع چاقی در ایالات متحده بیش از 40٪ است و در حال افزایش می باشد. بیماری های مرتبط با چاقی شامل حمله قلبی، سکته مغزی، دیابت نوع 2 و برخی سرطان ها است.

دکتر موسی گفت: اینها مشکلات بسیار جدی هستند و ما به هرگونه مداخله ای از جمله داروهایی که بتواند آنها را درمان کند، نیاز فوری داریم. دکتر موریتا و دکتر کاتسومورا با ترسیم این مکانیسم و ​​اثبات مفهومی که نشان می‌دهد داروی آنها این مسیر را هدف قرار می‌دهد، به کشفی پیشگامانه دست یافته‌اند، همه این پارامترها از جمله سطوح گلوکز، تحمل گلوکز، و مقاومت به انسولین ناشی از رژیم غذایی پرچرب و کبد چرب را بهبود می‌بخشد.

دکتر کاتسومورا تکرار کرد گام بعدی ما اصلاح این مکانیسم و ​​شناسایی داروهای جدیدی است که ممکن است اختصاصی ­تر و قوی­تر باشند.

منبع:

https://www.sciencedaily.com/releases/2022/04/220405115212.htm